Het titelnummer van Hopeless Romantic (Continental Record Services) is een tamelijk luchtig liedje, zeker als je bedenkt dat het gaat over een onbeantwoorde liefde. Bobby Dove heeft nog veel meer te vertellen over hartzeer, maar ze slaagt er steeds in om het leed te kanaliseren. Zelfs met de rug tegen de muur verlaagt ze zich niet tot het niveau van een vorige vlam die haar het liefst ziet struikelen (Gas Station Blues). De jonge Canadese countryzangeres vraagt zich op Chance In Hell af of ze daar meer succes zou hebben na alweer een stukgelopen relatie. Dove is pijnlijk eerlijk in haar liedjes, die ze brengt in een authentieke stijl die ze zich helemaal eigen heeft gemaakt. Alsof ze de dochter is van Hank Williams en Patsy Cline, zo overtuigend is ze. Want hoe luchtig ze het ook houdt, ze gaat tegelijkertijd best diep. Er valt dus toch ook wel een traantje te plengen bij een liedje als Golden Years, waarop ze de hoop uitspreekt dat ze samen met iemand ooit gelukkig is op de boerderij als ze inmiddels grijs zijn. En met een beetje fantasie kun je stellen dat ze op New Endings New Beginningshoop uitstraalt, ook al heeft haar vriendin haar in de steek gelaten. Fijn plaatje met lekker veel steelgitaar van Burke Carroll en medewerking van enkele leden van Blue Rodeo.